Jeszcze kilka, no kilkanaście,  lat wstecz obchodziłam tylko imieniny. Przyjęcia proszone, mnóstwo kwiatów, bo lipiec , tańce i rozmowy do późnych godzin nocnych. Często wychodziliśmy z tańcami do ogrodu korzystając z pełni lata. A potem były przełomowe urodziny i wszystko się zmieniło,

bo od tamtej pory robię tylko urodziny. Nie, nie że czas się zatrzymał, ale  wbrew wszystkiemu nie przeszkadza mi dzień przypominający o wieku.

Przełomowe przyjęcie starałam się zrobić tak, żeby pozostało w pamięci mojej i gości na długie lata.

Były przystawki, płonące dania (zdjęcie), ale i ogromny wysiłek.

Kolejne lata mijały z bardziej lub mniej uroczystymi spotkaniami, ale dopiero dzisiaj nachodzą mnie wspomnienia i refleksje, że to już tyle czasu mam za sobą…

jak z bicza strzelił latka minęły
duże przeżycia i sprawy małe
wielu przyjaciół już ze mną nie ma
lecz wielu nowych życie mi dało