ŚWIDERMAJERY

Dodaj komentarz

 

Anna Kulesz – akwarele na kartonie

Już chyba wszyscy wiedzą co to „świdermajery”, a jeśli nie to informacji w sieci jest zatrzęsienie. Ja zetknęłam się z tą nazwą, kiedy byłam jeszcze małą dziewczynką. Moja ciocia nabyła taki domek i zapraszała mnie do siebie każdego lata. Były to tak cudowne chwile w moim życiu, że wspominam je z ogromnym sentymentem do dzisiaj , a wspomnienia są inspiracją malarską i poetycką.

Weranda pełna wspomnień       Anna Kulesz marzec 2015
 
Ażurowa weranda
zastygła w winorośli
jak zamek opuszczony
w słowiańskich legendach
 
do niej przyklejone
drewniane schodki
na których bose stopy
małej dziewczynki
odmierzały upływający czas
 
Tu dokonywały się
narodziny lalek
utkanych z dziecięcych fantazji
i kwiatowych płatków
 
tu rzeczywistość
zmieniała się w teatr
 
Dzisiaj pozostała tylko
koślawa ławka
i złamana deska w progu
ale miejsce jeszcze
ciągle pachnie
pomarańczowymi nasturcjami
choć świdermajery odchodzą
jak starzy ludzie
jak zapomniane bajki…

CZEKAM NA WIOSNĘ

Dodaj komentarz

Jestem niecierpliwa. Nie lubię czekać, nie lubię odkładać spraw na potem. Wszystkie pomysły realizuję natychmiast. Oczekiwania na wiosnę nie da się przyspieszyć i choć marzę o jej nadejściu od jesieni, to w tym przypadku niecierpliwość nic nie znaczy. Czekam i tylko uprzyjemniam sobie ten czas  na różne sposoby. I tak powstał tekst pt. Wiosenny kujawiaczek do muzyki Andrzeja Maciejczaka.

Wiosenny kujawiaczek – Anna Kulesz 2018
 
Kujawianka tańczy na łące
wiatr jej złote włosy rozwiewa
w dłoniach trzyma żółte kaczeńce
śpiew zawisnął lekko na drzewach
 
Skocznie gra orkiestra świerszczy w bujnej trawie
kwiaty rozkwitają ptaków słychać chóry
Ledwie dotyka ziemi stopami
barwna suknia biodra spowija
 
Śmiech radosny wokół rozbrzmiewa
wiosna budzi ze snu przyrodę
Bocian chyba trochę zaspany
bo nie na tę stanął dziś nogę
 
Skocznie gra…
 
Na jej skroniach wianek z rumianków
bieli się małymi kwiatkami
A w strumieniu żaby rechocą
że czas na wiosenne kochanie
 
Skocznie gra…
*
Inspiracją było to zdjęcie. Wczesna wiosna u przyjaciół, którzy zaprosili nas na kilka dni do cichej spokojnej miejscowości. Ich wnuczka dotrzymywała mi towarzystwa. Biegałyśmy  po łące  tańcząc i zaśmiewając się .Dzisiaj jest dorosła i skończyła szkołę baletową.
*
*
A ja urodziłam się na Kujawach i kocham taniec, więc tekst pisał się sam. Mam również przyjemność wykonywać tę piosenkę  w naszym programie autorskim Kawiarniana atmosferka, bo została włączona do repertuaru zespołu SCENA 50+

GROCH Z KAPUSTĄ – uciekający czas

Dodaj komentarz

Kilka dni temu ktoś powiedział „twój blog to taki trochę groch z kapustą” i zaskoczyło go, że przytaknęłam. Taki właśnie ma być, bo mój blog jest o życiu. Zaznaczyłam to w zakładce „o mnie”. Każde życie to groch z kapustą i źle by było gdyby było inaczej. Życie to różnorodność, to pasje, rodzina, poznawanie świata. To chwile refleksji, wspomnienia.To dzielenie się tym co warto zobaczyć, a najważniejsze, jak wykorzystać każdą chwilę uciekającego czasu, który odliczają wskazówki zegara.

Czas     Anna Kulesz kwiecień 2018

popędzasz mnie
nie starasz się zrozumieć
podporządkowujesz sobie
nawet kiedy udaję że cię nie ma
czuję twoją dominującą obecność
 
kiedyś się zatrzymam
i do niczego mnie nie zmusisz
 
obojętny samolubny
będziesz odmierzał
te swoje równe kroki
monotonnym cykaniem
zegara na kominku
Anna Kulesz – farby akrylowe na kartonie

SNY MALOWANE czyli mój sposób na (do)życie