Bo najważniejsze w życiu to, żeby iść zawsze w stronę słońca, żeby upływające lata nie wprawiały w smutek. Cudownie jest być młodym, ale czy ktoś to docenia, czy w ogóle się o tym myśli?

Dopiero jak blisko do setki, to robi się markotno, chociaż  niepotrzebnie, bo wtedy dostajemy od życia wspaniałą możliwość bycia babcią i dziadkiem. Wtedy dostajemy najpiękniejsze dowody miłości w formie pisanych , albo rysowanych sercem, laurek. Nie te z marketów, które kupuje się w biegu miedzy różnymi zajęciami, bo “wypada “dołączyć do życzeń czy prezentu, ale takie zrobione własnoręcznie, czasami mozolnie, pełne uczuć i dobrych myśli, a potem wręczane z przejęciem i wierszykami  “Babciu, babciu coś ci dam, jedno serce, które mam, a w tym sercu róży kwiat, babciu, babciu, żyj sto lat”. To chyba najszczersze życzenia  jakie w życiu dostajemy. Cieszmy się tą chwilą.