Głęboki aksamitny głos Marka Ravskiego  koił dzisiaj widownię w warszawskim ŚDK. Z akompaniamentem mistrza fortepianu Marcina Mazurka, artysta  raczył nas piosenkami okresu międzywojennego.

Jest tak dużo informacji w sieci o wykonawcach, że nie ma sensu ich tutaj powielać, więc wklejam tylko kilka pamiątkowych zdjęć jakich nie ma na żadnym portalu , bo są mojego autorstwa.  Fotografowanie  pozostaje ciągle moją wielką pasją.

Po zakończeniu koncertu oczywiście wspólna focia z Artystami, wykonana przez naszego kolegę.

A już  jutro spotykamy się na próbie   zespołu OLEANDER, który prowadzą obaj panowie. I jest fajnie, bo mamy okazję słuchać tego głosu i tej wspaniałej muzyki w każdy poniedziałek trenując nasze struny głosowe pod okiem Mistrzów.

Bardzo interesujące są niebanalne brzmienia utworów, które śpiewamy w opracowaniu prowadzącego – Marka Ravskiego, bo on nadaje im taką niezwykłą oryginalność, powstałą przez to  co mu w duszy gra. Wykorzystuje  swoje ogromne doświadczenie muzyczne i aktorskie  co sprawia, że wybiera i łączy nadzwyczaj swobodnie i spójnie elementy różnych stylów. Nawet na naszych próbach widać jak się tymi umiejętnościami bawi koncentrując na tym co ważne i wplatając to co może być  elementem ozdobnym wprowadzonym dla nadania lekkości naszym ćwiczeniom. Zdrowy humor i swoboda bycia sprawia, że czas płynie za szybko.

Nasze próby, to nie tylko nauka kolejnych utworów, ale przede wszystkim poznawanie swoich możliwości  i otwieranie siebie w śpiewaniu. Świadome wydobywanie głosu i wyzwolona  jego emisja. Tego, Marek Ravski  uczy też w Prywatnej Szkole Aktorskiej Haliny i Jana Machulskich w Warszawie , na Wydziale Dziennikarstwa  Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie i na  warsztatach  „ Znajdź i kształtuj swój głos”.

Nie będę ukrywała, że do zespołu przyszłam przede wszystkim po to, żeby skorzystać z profesjonalnej  nauki emisji głosu, bo narząd niećwiczony , zanika  😉  ale i śpiewania mam też ciągle za mało. Za mało śpiewania, za mało tańca, za mało życia na wszystko co bym jeszcze chciała  🙁