“Budzenie manekina”, to nadzwyczajny spektakl poetycko – muzyczny autorstwa Joanny Babiarz i Janusza Szota (zdjęcie),

fot. Anna Kulesz

 małżeństwa artystów rozkochanych w poezji i muzyce. Intencją prezentacji jest uwrażliwienie ludzi obojętnych na sztukę, obudzenie chłodnego człowieka – manekina, na doznania artystyczne.

Mnie to widowisko urzekło i jeszcze bardziej wzbogaciło duchowo. Głęboki przekaz w prostych słowach o uczuciach dwojga ludzi, o uczuciach i miłości w rodzinie, w małżeństwie, o szacunku i zrozumieniu  drugiego człowieka. Wiersze płynące w formie rozmowy lirycznej między Joanną a Januszem połączone muzyką ich autorstwa i w ich wykonaniu ; na skrzypcach, gitarze i harmonijce ustnej.

Całość wiązana wierszami czytanymi  przez aktorkę Teatru – Scena Satyry RYTAR, Joannę Ryduchowską-Wrzałek.

Był to wspaniały, emocjonujący spektakl, pełen wrażliwości, który chciałabym jeszcze raz przeżyć.

To  wydarzenie miało miejsce na 74 spotkaniu poetów przy Fajansowej w Warszawie 25. 11.2016. Spotkania przygotowywane są przez Wandę Dusię Stańczak pod patronatem Stowarzyszenia Autorów Polskich.

Jak w każdy ostatni piątek miesiąca odbył się też tutaj Turniej Jednego Wiersza. Tym razem pod tytułem Najpiękniejszy deszcz na “DACHU”, miejscu gdzie spotykają się poeci z całego kraju , a i zagranicy, też.

WSZYSTKIE ZDJĘCIA NA BLOGU SĄ WŁASNOŚCIĄ AUTORKI