Wszystkie zdjęcia na blogu są własnością autorki

Marzenia się spełniają i nie mam co do tego żadnych wątpliwości. Objechałam prawie całą Polskę, ale  Ziemia Lubuska pozostawała ciągle tylko w planach. Teraz pojawiła się okazja –  Zielona Góra, Paradyż i… winobranie. I tego sobie nie mogłam odmówić. Widziałam jak działają winiarnie we Francji, degustowałam tamte wina (rewelacja!), z przyjemnością słuchałam pełnych pasji opowieści właścicieli francuskich winnic. A jak jest u nas?

Wycieczka rozpoczynała się  od winnicy “Miłosz”, gdzie podano nam jako drobną przekąskę sery i bułeczki z ziołami własnego wypieku. Wina są naturalne bez dodatku barwników i niedosładzane, dlatego moje podniebienie, przyzwyczajone do słodkości, nie było zachwycone. Właściciel winnic opowiadał o procesie produkcji i raczył nas kolejnymi gatunkami swoich win.

Następny dzień też rozpoczął się od przeglądu piwnicznych zasobów

A zakończył w skansenie w Ochli, gdzie poznaliśmy proces wytwarzania wina w przeszłości i używany do tego sprzęt przez polską ludność przesiedloną z kresów.

Kolejny dzień wycieczki, to czas wolny z Bachusem w Zielonej Górze. Wrocław ma swoje małe krasnoludki w różnych miejscach miasta, a Zielona Góra – Bachusy.

Bachus, to oczywiście ten na drugim planie…  😉

Ale mnie zachwyciło tam, nie wino, ale zielone piwo. Lubuskie zielone piwo niepasteryzowane. Nie robię reklamy, ale tak dobrego piwa bez żadnych skutków ubocznych, to jeszcze nie piłam 🙂 🙂