Im dłużej pozostaję w domu, tym więcej gromadzi się we mnie energii, którą przetwarzam na pisanie i rysownie, a wieńczę to grafiką komputerową. Bawi mnie nauka, bawią efekty i kolejne próby. Raz na wesoło i barwnie, innym razem tylko z użyciem bieli i czerni w różnych odcieniach. Dzisiaj efekt jest taki.
Anno, uświadomiłaś mi, że to co dzieje się w moim życiu nie jest wyłącznie przypadkiem albo zrządzeniem ślepego losu. To co robię, z kim się przyjaźnię lub kogo nie toleruję i do niego nie dzwonię, to jak spędzam czas, jest własną kreacją czegoś co zapętla się wokół mnie. Świat wokół nas kręci się tak, jak go sobie wyobrażamy, , nie zawsze w pełni świadomie, powodowani przekonaniami..ale również impulsami, intuicją. Trzymamy się uporczywie jakiegoś wzorca…..i ten wzorzec krępuje, ukierunkowuje i czasem ogranicza nasze poczynania. Nasze życie jest jego echem. To przez nas wygenerowana sieć z której, tak naprawdę, nie potrafimy się wyplątać. Twoje rysunki i słowa inspirują mnie, wywołują refleksje.
Nie tylko Ciebie Wojtku i nie tylko mnie ograniczają ramy jakie tworzymy trzymając się wzorców, lub też i częściowo tego, co narzucają nam inni. Trudno jednoznacznie powiedzieć, czy dobra jest całkowita swoboda i dowolność we wszystkim. Można mnożyć przykłady na to, że tak nie jest, więc powstaje pytanie, gdzie powinna być granica. Chyba tam, gdzie nie naruszmy swobody innych i im nie szkodzimy. Każdy ma prawo do swoich opinii, do rozwijania pasji według swoich fantazji, do życia według swoich upodobań.