Na dworze deszcz, ale u mnie na blogu jeszcze słonecznie, czyli słonecznikowo. Tym razem nie farby olejne, nie pastele, ale gwasz. Tę technikę też lubię, bo maluje się szybko, bez rozpuszczalników i można gdziekolwiek, nawet na kolanie. Potrzeba niewiele miejsca, a to w moich warunkach mieszkaniowych ma ogromne znaczenie.
Dzisiejsze słoneczniki są takie bardziej bajkowe. Patrzą w stronę słońca, bo to ono nadaje im tę radosną barwę. Toną w błękitach nieba i zieleni otoczenia, wyzwalają pozytywne emocje. Można się o tym przekonać patrząc na obrazek przez chwilę… poczuć ciepło, zapach ziół i kwiatów i usłyszeć brzęczenie owadów. Cudowna przyroda.
Olejne pastele są chyba dla mnie najtrudniejsza techniką. Dawno temu oddalam je dzieciom, ale teraz znowu nabrałam chęci żeby spróbować. I co? A no nic. Efekt fatalny. Próbowałam poprawiać, ale praca poprawiana, to praca przemęczona. Czego ręka nie potrafi, to można jeszcze spróbować zmienić coś w programie graficznym. Tę zabawę lubię ogromnie i efekt jest taki.
Anna Kulesz – skały – technika komputerowa
Do takiego obrazka, to i wiersz da się napisać. Może będzie do następnego tomiku… Mam już wystarczającą ilość, ale z wydaniem się nie spieszę. Muszą się uleżeć. Będą też obrazki. Więcej niż w tym pierwszym. Ot, taka kolejna zabawa.
