Ciągle trudno zabrać mi się do pisania. Przytłacza mnie ogólna sytuacja zarówno w kraju jak i na świecie. I w tej całej poplątanej sytuacji trafiłam wczoraj na promyk. Dostałam zaproszenie na wernisaż malarski Beaty Ewy Komarnickiej. Przy jej obrazach się odpoczywa i nabiera dobrych emocji. Lekka ręka, świetne łączenie kolorów i tematy takie proste, takie normalne. Chyba wśród tych wszystkich dziwactw. normalność daje wytchnienie.
Bardzo długo nie mogłam pojechać do Włoch na spotkanie Teatru Muzyki i Sztuki “Witraże” , któremu patronuje Stowarzyszenie Autorów Polskich, ale tym razem udało się.
fot. Renata Cygan
Oprócz kontaktu z poezją jest to również okazja do rozmów z dawno niewidzianymi znajomymi, zawarcia nowych ciekawych znajomości i rozmów o poezji i poznanie tych z którymi kontakt jest tylko na FB.
Przesympatyczna Jola Grotte zrobiła mi cudowną niespodziankę różyczką wykonaną przez siebie na szydełku. Jej prace są zachwycające i niezwykle precyzyjne. Kwiaty i świąteczne ozdoby prezentuje czasami na FB. Cudo.
Program, jak zawsze , bardzo bogaty i atrakcyjny. Konkursy, czytanie wierszy, wywiad z gościem wieczoru, muzyka, taniec, dyskusje. W roli prowadzących prezes SAP Wanda Dusia Stańczak i Renata Cygan, która na stałe mieszka w Londynie. Poetka, tłumaczka, artystka, fotograf, grafik komputerowy. Od niedawna redaktor naczelna kwartalnika literackiego Post Scriptum, którego kilka numerów zaprezentowała na spotkaniu.
Krzysztof Urban z Pruszkowa w krótkim wywiadzie opowiedział o sobie, o swojej twórczości i przeczytał fragment monodramu, który wzbudził emocjonalną dyskusję.
W przerwach między kolejnymi punktami programu na pianinie grał muzyk, kompozytor Michał Śniadowski. Akompaniował też Iwonie Szewczak, która wykonała kilka piosenek.
Andrzej Rodys wprowadził uczestników spotkania w klimat satyry i humoru dawnych kabaretów, a potem odbył się limerykowy slam zwieńczony nagrodami w postaci dyplomów. To z okazji Międzynarodowego Dnia Limeryków, jaki przypada 12 maja.
Czytaliśmy też wymieniane miedzy sobą wiersze. Ja dostałam tekst od Wojciecha Dąbrowskiego pt. Kiedy gaśnie słońce? Przeczytałam z trudem, bo mocno mnie wzruszył.
Atrakcją spotkań w WITRAŻACH jest cygański taniec w wykonaniu Małgorzaty Bellydance Wiśniewskiej. Barwne suknie romskie i lekkość tancerki zawsze zachwycają publiczność.
I na koniec jak zwykle wszyscy wzajemnie się fotografują, bo zdjęć nie lubią nieliczni. Większość docenia tak utrwalone wydarzenia, a przy tym jest sporo dobrej zabawy.
Następne spotkanie WITRAŻY ma być związane z promocją najnowszej antologii SAP, ZATRZYMANIA. Temat z którym jestem związana.
Kiedy było bardziej normalnie, to z przyjemnością pisałam i malowałam. Tematy sypały się jak z rękawa. Zatruty świat nienawiścią, kłamstwem kieruje uwagę na politykę, a tego tematu nie chcę rozwijać na blogu ,mimo, że jestem dobrze zorientowana w sytuacji w kraju i na świecie. Wspominałam niedawno, że czytam książkę o Putinie “Wowa, Wołodia, Władimir”. Ileż jest podobieństw do tego co dzieje się obecnie w naszym kraju. Polecam lekturę.
Na FB trafiłam dzisiaj na wierszyk, który bardzo trafnie odzwierciedla to co się w obecnych czasach dzieje
