Pracujemy intensywnie nad naszym programem z wierszami Jesienina.
Opracowujemy scenariusz, poprawiamy dykcję, uczymy się wspólnie korzystając ze wzajemnych przyjacielskich podpowiedzi. Na razie się bawimy przy tym doskonale, bo grupa dopiero się zawiązała połączona pasją i miłością do wierszy, śpiewania i przekazywania tego innym.
I cała grupa w komplecie z humorem gotowa do działania.
Czasami czytelnicy bloga pytają, dlaczego opowiadam o tym co było, gdzie byłam, a nigdy nie informuję o tym, że coś ma się odbyć. Przyczyna jest prosta; nie jest moim zamierzeniem reklamowanie imprez, a poza tym to zwykle ja jestem zaproszona, albo spotkania są zamknięte, więc ilość osób ograniczona. Ale tym razem odstąpię od zasady i wkleję plakat informacyjny o spotkaniu , bo w nim sama biorę udział.
Projekt ten powstał ze wzajemnej pasji mojej i Henryka Ditchena do poezji. Postanowiliśmy przygotować wieczór poetycko -muzyczny poświęcony Sergiuszowi Jesieninowi, który zaakceptowała poetka Kasia Nowak i włączyła go w program spotkań poetyckich biblioteki w Międzylesiu, oprawiając scenariuszem i notatką z życia tego rosyjskiego poety. Wiersze w polskim przekładzie Henryka Ditchena przeczytam ja na przemian z tłumaczem, a zawodowe artystki: Gulnara Ciechanowska i Yana Zrazhevskaya zaśpiewają te same wiersze w wersji oryginalnej z akompaniamentem gitary i akordeonu.
Przygotowania i próby trwają.
Jurek Hyska wstawił dzisiaj na FB kolejne swoje wiersze na okazję Nowego Roku. Wybrałam ten, który najbardziej mi się podoba. Niesie dobre przesłanie i kończy się troszkę żartobliwie. A Jurkowi życzę zdrowia, bo jest mu bardzo potrzebne.
autor Jerzy Hyska
NOWY ROK
Dzisiaj znów zerwana kartka z kalendarza
Przyszłość do przeszłości przeszła w jednej chwili
Dni, miesiące, lata, wszystko się powtarza
Zmienia się jedynie to cośmy stworzyli
W pamięci zostają zapisane cienie
Ważne ślady przeżyć, które tworzą życie
Do przodu popycha nas ciągłe pragnienie
I chęć spokojnego życia w dobrobycie
I tak rozpędzeni dążymy do celu
Lecz on się rozprasza, tworzy nowe cele
Czasem zagubieni wśród problemów wielu
Grzebiemy szukając diamentów w popiele
Wszystko, co dziś ważne, traci swe wartości
Więc wynajdujemy nowe ideały
Wracamy do Boga, prawdy, do miłości
Do wartości, które ten świat zbudowały
Zataczamy koło od Boga do Boga
Krążąc po okręgu rozwijamy duszę
Bo takie jest życie, nasz cel, nasza droga
I ja też, jak wszyscy, tą drogą iść muszę
Pozwól mi więc Panie, niech jeszcze się cieszę
Twoją bożą łaską oglądając świat
Podążam do Ciebie, ale się nie spieszę
Daj Boże, co możesz, może być sto lat.