Wszystkie wpisy, których autorem jest admin

MÓJ CZAS ODLATUJE

Dodaj komentarz
Mój czas odlatuje
jak zapach jaśminu wiosną
jak kolorowe motyle na łące
jak woda w górskim potoku
jak dźwięki cerkiewnych dzwonów
Mój czas odlatuje
jak chwile szczęśliwe
których nie można zatrzymać (Anna Kulesz)
Zdjęcie zrobione w czasach PRL. Szłyśmy z córką na  przyjęcie z okazji 18 urodzin, które miało być kolorowe i radosne. Czasy były trudne, ale może to podsuwało pomysły i inwencję. Zawsze i wszędzie bawiliśmy się świetnie i mile wspomnienia pozostały na zawsze.
Pewnie spożywana przeze mnie czekolada w dużych ilościach sprawia, że każdego dnia budzę się z optymistyczną myślą, że będzie on jeszcze lepszy od poprzedniego i przyniesie miłe chwile, ale wiem też , że z każdym przesunięciem wskazówki zegara  mój czas odlatuje. Dlatego nie wolno mi stracić ani jednej minuty, więc śpiewam, tańczę, czytam, uczę się, kocham, piszę i zwiedzam. W przyszłości będą to już  tylko wspomnienia… z tabliczką dobrej czekolady 🙂
Znalazłam na FB obrazek, który bardzo pasuje do mojego wiersza i przesłanie zgodne jest z moim życiowym mottem, dlatego nie mogłam się oprzeć, żeby go tu nie wkleić.

WIELKI TEATR POD GWIAZDAMI

Dodaj komentarz

To już kolejna sztuka jaką miałam okazję oglądać w tym Wielkim Teatrze pod Gwiazdami jak go sobie nazwałam, bo  istniejąca oficjalna nazwa, to TEATR STAJNIA o którym już wcześniej pisałam na blogu. Ogromnym atutem są tu sztuki pisane i reżyserowane przez Antoninę Annę  Pałasińską. Mają taki specyficzny niepowtarzalny  klimat. Teatr Stajnia to teatr amatorski, ale gra aktorów jest profesjonalna. Podziwiam też kostiumy, scenografię – wszystko jak w najlepszym teatrze. Niestety z tych najlepszych warszawskich wychodzę ostatnio często zawiedziona.Ceny biletów są bardzo wysokie a gra dwóch aktorów i treści bywają niezrozumiale  udziwnione, że to  niby taki nowym nurt w sztuce.

W Teatrze Stajnia nie ma biletów, kto chce przynosi ze sobą coś na ząb i ciepły koc, bo “fotele” stoją na pachnącej naturalnej trawie. Słychać gdzieś czasami poszczekiwanie psa, albo trzeba odgonić natrętnego komara, który przylatuje tutaj pożywić się znad  płynącego w pobliżu Świdra. Wokół  cisza, taka jaką w miastach kupuje się nagraną na płyty relaksacyjne. A na ogromnym “suficie” błyszczą gwiazdy , bo  dach jest dopiero w planach.  Myślę, że będzie  ogromny, bo na widowni  jest zwykle ze 400 osób.

Do teatru prowadzi wąska droga porośnięta z obu stron gęstą soczystą zielenią, dlatego co kilka metrów  stoi tam młodzież i kieruje przyjeżdżających w odpowiednią stronę. Nie chciałabym żeby to się zmieniło , bo stanowi dodatkową atrakcję. Tworzy to wyjątkowy klimat.

Kto pierwszy ten zajmuje lepsze miejsce. Tym razem byłam trochę za późno.

A na zdjęciu niżej aktorzy i twórczyni sztuki Antonina Anna Pałasińska po zakończonym spektaklu.

FLAMENCO w Domu Parafialnym

2 komentarze

Jest bardzo późno, a jak trochę jeszcze posiedzę przy komputerze, to będę musiała napisać, że jest bardzo wcześnie. Dlatego chcę zdążyć przed północą. Taka relacja w fotograficznym skrócie z kolejnego cyklicznego spotkania jakie odbyło się w Domu Parafialnym przy kościele w Józefowie.

Z aparatem prawie się nie rozstaję. Tutaj  zdjęcia robiliśmy wspólnie z mężem. Zresztą, zwykle tak jest.

Organizatorem tych ekscytujących spotkań jest Fundacja Gargano, którą prowadzi zaprzyjaźniona ze mną poetka Iwona Świerkula. Jej córka Joanna zajmuje się konferansjerką.

 

Dzisiejszy wykład o Hiszpanii zaprezentowała dr Małgorzata Marzoch, w który wplatany był ekspresyjny taniec flamenco w wykonaniu Nadii Mazur.

 

 

 

 

Dzisiaj wszystko było w kolorach flamenco. Goście w czerwono-czarnych ubraniach i w takich samych barwach dekoracje pomieszczeń i dorodne róże,   a w poczęstunku hiszpańskie smaki.

Były wiersze hiszpańskich poetów w aktorskiej interpretacji,

kompozycje muzyczne wykonane na gitarze,

nauka tańca flamenco i miłe rozmowy przy kawie po zakończeniu programu.

Jak zwykle wszystko przygotowane z klasą i dopracowane ze szczegółami. Ksiądz proboszcz serdeczny , otwarty na spotkania i chyba szczęśliwy, że te ekskluzywne pomieszczenia są w pełni wykorzystane i służą takim celom.